Speltpizza met mozzarella, parmaham & basilicumolie

Dat zelf pizza maken makkelijk en leuk is heb ik ontdekt sinds ik op Aruba woon. Ten eerste omdat ik hier eindelijk een normale oven tot mijn beschikking heb in plaats van een combimagnetron met grillstand, en ten tweede uit een sterke behoefte aan lekkere pizza. In Amsterdam krioelt het van de pizzatentjes waar ze verrukkelijke steenovenpizza’s bakken, met flinterdunne en krokante bodem - zoals het hoort naar mijn idee. Hier bakken ze de pizza’s graag ‘American Style’ met dikke bodem en veel kaas zodat je de rest van de ingrediënten er nauwelijks doorheen proeft. En dus werd het tijd om te experimenteren met het maken van mijn ideale pizza. Een steenoven in de achtertuin was echt perfect geweest, maar met een goede oven kom je een heel eind!

Een goede pizza begint natuurlijk met de juiste bodem. Meerdere probeersels hebben de revue gepasseerd, maar dit recept bleek de absolute winnaar. Door het deeg zo dun mogelijk uit te rollen krijg je een knapperige bodem die snel klaar is. In plaats van ‘klassieke’ bloem te gebruiken, heb ik gekozen voor speltbloem. Spelt is een graansoort, en is momenteel erg populair als ‘gezonder’ alternatief voor tarwe. Spelt bevat namelijk een stuk minder Fytinezuur, een zogenaamd antinutriënt dat zich bindt aan belangrijke mineralen en spoorelementen (calcium, ijzer en zink) en er zo voor zorgt dat deze stoffen minder goed door ons lichaam worden opgenomen. Wil je meer lezen over waarom spelt een goed alternatief is voor tarwe? Kijk dan hier. Verder is speltdeeg mooi soepel, de smaak iets zoeter en de textuur wat zachter dan met gewone tarwe.

Het geheim voor een lekkere pizza is dat niet alle ingrediënten in de oven hoeven. Door de een deel van de topping er pas op te leggen nadat de pizza uit de oven komt blijven de smaken veel beter behouden. Oh, en weet je wat perfect combineert met Pizza? Koude Prosecco. En een groep gezellige vrienden aan een lange tafel in de zon (of binnen met de verwarming aan :)). Proost!

-----------------------------

Speltpizza met mozzarella, parmaham & basilicumolie

Ingrediënten, voor ongeveer 4 dunne, medium pizza’s

Voor de tomatensaus:

1 blik (400 gram) tomatenblokjes * 4 el gedroogde oregano * ½ teentje knoflook, in kleine stukjes * 1 el olijfolie * snufje zout

Voor het deeg:

500 gram speltbloem (verkrijgbaar bij de meeste natuurwinkels) * 1 zakje (7g) gedroogde gist * 1 tl basterdsuiker * snufje zout * 2 el olijfolie * ca. 300 ml lauwwarm water * bakpapier

Voor erop:

2 bollen buffelmozzarella, in plakjes * 1 zakje rucola * 140 gram parmaham, in plakken * bosje basilicum * 150 ml olijfolie * Parmezaanse kaas, vers geraspt * snufje zout * 1 teen knoflook, in stukjes

Ook nodig: blender/staafmixer en deegroller (of lege wijnfles, gewoon creatief zijn)

Bereiding:

1. Meng alle ingrediënten voor de tomatensaus, breng op smaak en zet de saus in de koelkast totdat de pizzabodems klaar zijn
2. Maak het deeg: zeef de speltbloem en het zout in een grote kom en maak een kuil in het midden. Doe in een aparte kom het water, de gist, olijfolie en basterdsuiker en laat dit een paar minuten staan. Schenk vervolgens het mengsel in de kuil. Vermeng met een vork het watermengsel met de speltbloem tot een geheel en kneed het deeg met je handen (met een beetje bloem op je handen zodat het niet plakt), minimaal 5 minuten totdat je een glad en elastisch deeg hebt. Als het deeg te plakkerig is kan je gewoon extra bloem toevoegen totdat het de juiste substantie heeft. Doe het deeg in een grote kom met een theedoek erover en laat dit ongeveer 45 minuten staan, totdat de grootte is verdubbeld
3. Verwarm de oven voor op 250 graden, hij moet echt goed heet zijn voordat je de pizza’s erin legt! Haal het deeg uit de kom en leg het op een met bloem bestoven oppervlak. Kneed met je handen lucht uit het deeg en maak er een rol van. Snijd deze vervolgens in 4 gelijke stukken waar je kleine balletjes van draait. Besmeer een stuk bakpapier en met wat olijfolie. Plaats hier een deegballetje op en rol deze met een deegroller zo plat mogelijk uit. Bij mij worden ze nooit echt mooi rond, maar dat maakt ze juist rustiek ;)
4. Voor erop: Doe de basilicum (met steel en al), olijfolie, knoflook en zout in een blender en mix tot een basilicumolie. Besmeer de pizzabodem met de tomatensaus, leg er vervolgens plakjes mozzarella op ( een halve bol per pizza) en sprenkel er wat basilicumolie overheen en doe de pizza in de oven totdat de bodem helemaal bruin en knapperig is.
5. Haal de pizza uit de oven en leg er wat plakken parmaham, vervolgens een handje rucola en verse geraspte Parmezaanse kaas. Klein scheutje olijfolie eroverheen, ENJOY!

Gemarineerde geitenkaas met tijm, rozemarijn en olijfolie

Mijn grootouders hadden een fromagerie in Parijs (hij bestaat nog steeds, mijn oom is nu de eigenaar). Het is een klein boetiekje in de buurt van de Champs-Élysées, in een straat vol marktkraampjes met het lekkerste fruit, viswinkels met levende kreeften, en slagerijen die ‘varkenshoofd’ als delicatesse tentoonstellen. Rond de feestdagen staat er non-stop een rij tot halverwege de straat (ik overdrijf niet) met Parijzenaren die het geen probleem vinden om een half uur te wachten en best wat geld neer te tellen voor een stukje – dan ook wel fantastische - kaas. Als kind vond ik het heel interessant om mijn oma mee te helpen bij de kassa, met mijn broertje verstoppertje te spelen in de kaaskelders en af en toe een stukje Reblochon of Camembert te bedelen bij de verkopers.

Mijn broertje en ik aten al op jonge leeftijd kazen waar de geur van een gemiddelde zweetsok bij in het niet valt. Maar de absolute all time favorite bleef toch wel de geitenkaas. Zacht en romig of juist pittig en wat droog, een goede geitenkaas - je kan me er nog steeds voor wakker maken. Mais bon, Parijs zit nu eenmaal niet om de hoek en dus is het niet mogelijk om het hele jaar door alleen maar eersteklas chèvre te eten. Een goede manier om een niet zo heel bijzondere geitenkaas toch bijzonder te maken is door hem te marineren. De verse kruiden en olijfolie passen perfect bij de zachte smaak van verse geitenkaas. En door het in olie te bewaren blijft de kaas langer houdbaar. Heel fijn dus, om deze smakelijke balletjes gewoon in je koelkast te hebben voor de momenten dat je van je alledaagse bruine boterham iets leuks wilt maken.

Nog een leuke bijkomstigheid is dat geitenmelk lichter verteerbaar is dan koemelk en daarom erg geschikt is voor mensen met spijsverteringsstoornissen en zuigelingen. Wil je meer weten over de voordelen van geitenmelk? Kijk dan hier. Oh, en ga je binnenkort naar Parijs en hou je van Franse kaas? Dan is dit dé plek om even langs te gaan: http://fromage-alleosse.com/

------------------------------------------------------

Gemarineerde geitenkaas met tijm, rozemarijn en olijfolie

Ingrediënten, voor ongeveer 7 balletjes:

125 gram zachte geitenkaas (een ‘rol’ is handig) * klein bosje verse tijm, rozemarijn en evt. salie of basilicum * 1 el gedroogde oregano * snuf grof zeezout * 2 tenen knoflook, gepeld * 1 tl gedroogde chilipepers * 300 ml olijfolie * middelgrote luchtdichte pot

Bereiding:

1. Hak de helft van de verse kruiden fijn. Doe deze in een kommetje samen met het zeezout, de gedroogde oregano, de chilipepers en meng dit door elkaar
2. Draai met je handen kleine balletjes van de geitenkaas (als je een ‘rol’ hebt kan je er makkelijk plakjes van snijden en deze rond maken, hoeft niet perfect!). Strooi er vervolgens rondom het kruidenmengsel overheen
3. Schenk de helft van de olijfolie in de pot en doe er de overgebleven kruiden bij (met steeltjes) en de 2 hele tenen knoflook. Leg vervolgens voorzichtig de geitenkaasballetjes een voor een in de pot en schenk de rest van de olijfolie eroverheen. Hoeveel olie je nodig hebt is afhankelijk van de grootte van de pot, belangrijk is in ieder geval dat de geitenkaasballetjes helemaal bedekt zijn. Laat de balletjes 2 tot 3 dagen marineren in de pot. Heerlijk met turks-, spelt- of zuurdesembrood. Oh en vergeet niet wat van de gekruide olijfolie over je brood heen te druppelen als je het eet. Als de geitenkaasballetjes op zijn kan je ze weer aanvullen en de olie opnieuw gebruiken.

Sunday Roast; gepofte zoete aardappel met cottage cheese & olijven

Mijn eerste kennismaking met de zoete aardappel was in Australië, waar de moeder van een vriend een heerlijke ‘Sunday Roast’ had bereid met gegrilde kip, een groene salade, pompoen en zoete aardappel. Ik was meteen fan. Van het eten, en van het feit dat je op zondag met de hele familie de middag aan tafel doorbrengt - een wekelijks terugkerend kerstdiner!

Dus, de zoete aardappel. Ondanks het feit dat ik hem heerlijk vind, had ik hem tot voor kort eigenlijk nooit zelf klaargemaakt. In Nederland is hij niet heel populair, en daarom ook niet overal te vinden. Op Aruba kom ik hem een stuk vaker tegen, en dus leek het me de hoogste tijd om ermee te experimenteren. Met de ‘Sunday Roast’ in mijn achterhoofd zocht ik een recept dat knus, makkelijk te bereiden is, én in de oven wordt gemaakt. En deze gepofte zoete aardappelen zien er niet alleen uit als een cadeautje, ze smaken ook zo. De zoute olijven en cottage cheese zijn een perfecte en frisse tegenhanger van het zoetige, zachte vruchtvlees. De smaak van zoete aardappel heeft trouwens weinig te maken met die van zijn broertje de gewone aardappel. Eigenlijk is de naam gewoon misleidend, want het zijn geen 'echte' aardappels, maar knollen die ook wel ‘bataat’ worden genoemd.

Mocht je nog steeds niet overtuigd zijn van de zoete aardappel, dan trekt dit je wellicht over de streep; ze zitten bomvol vitaminen en mineralen, bevatten veel minder koolhydraten dan gewone aardappels en reguleren je bloedsuikerspiegel (en zijn daarom geschikt voor mensen met diabetes). Wil je meer achtergrondinformatie over eten? Kijk dan hier.

Zoete aardappelen zijn trouwens ook lekker in een soep, gegrild of als frietjes, dus ze zullen wel vaker voorbij komen op deze blog. Mocht je dit recept willen maken; met een groene salade en een gegrild kippetje heb je een perfecte Sunday Roast. Die je trouwens ook best op zaterdag mag maken.

Happy sunday!

Gepofte zoete aardappel met cottage cheese & olijven

Ingrediënten (voor 2 personen):

2 middelgrote zoete aardappelen, schoongeboend * 150 gram cottage cheese (ook wel hüttenkäse) * ½ bosuitje in dunne ringen * ½  teentje knoflook, geperst * ½ tl gedroogde chilipepers * een flinke hand zwarte olijven, in ringetjes gesneden * 2 el goede olijfolie * peper en zout * een flinke hand verse bieslook, gehakt * aluminiumfolie * optioneel; een gegrilde kip en salade voor erbij

Bereiding:

1. Verwarm de oven voor op 175 graden. Wikkel de aardappelen in aluminiumfolie en snijd met een mes een paar kleine sneetjes door het folie heen. Zet de aardappelen ongeveer een uur in de oven.
2. Ga verder met de vulling; meng alle overige ingrediënten door elkaar en breng op smaak met zout en peper (de vulling mag best een beetje zout zijn, dat combineert goed met het zoete vruchtvlees). Zet het mengsel in de koelkast
3. Controleer of de aardappelen goed zijn door er met satéprikker of vork in te prikken. Als dat makkelijk gaat, zijn ze gaar.
4. Haal ze uit de oven, snijd ze open en doe de vulling erin. Strooi er nog wat olijven in plakjes, chili naar smaak en gehakte bieslook overheen als garnering

Havermout-pannenkoeken met honing & banaan voor luie dagen

Sommige dingen zijn gewoon knus. Pannenkoeken met banaan zijn daar een goed voorbeeld van. Jack Johnson schreef zelfs een liedje over banana pancakes op een regenachtige dag. Na een fijne Nieuwjaarsnacht, waar de nep-champagne rijkelijk vloeide, werden we pas laat op de dag wakker. Eén ding was zeker, het zou een luie dag worden met zo min mogelijk onnodige activiteiten. Een goed ontbijt (of lunch, gezien de tijd) was echter wel heel erg nodig, en deze pannenkoeken waren precies waar we zin in hadden.

Het idee om havermout-pannenkoeken te maken ontstond toen ik een recept doorgestuurd kreeg voor gezonde muffins, waarin de bloem was vervangen door havermout. Briljant idee vond ik, en het leek me leuk om een keer te experimenteren met pannenkoeken, gezien wij die regelmatig maken als ontbijt.  Het resultaat was zoals ik hoopte: deze pannenkoeken geven je de stevige bodem van een groot bord havermout, en het krokante, zoete  van een pannenkoek. De banaan en honing maken het heerlijk zoet, en met een snufje kaneel of een beetje kwark zet je met weinig moeite een heel goed ontbijt op tafel.

Dit recept is voor een flinke stapel pannenkoeken waar je met vier tot zes uitgehongerde feestgangers van kan eten. Ik bak pannenkoeken altijd in kokosolie omdat deze olie heel geschikt is voor hoge temperaturen doordat het niet oxideert en zijn voedingswaarde niet verliest. Door de havermout en banaan is dit ontbijt uitermate voedzaam (lees hier meer over de goede eigenschappen van havermout), simpel te bereiden (alles gaat in de blender, de enige kleine tijdsinvestering is het bakken) en het mooie is dat je pas uren later weer honger hebt (door de trage suikers in de havermout behoud je extra lang een verzadigd gevoel). En dan is het precies tijd om de telefoon te pakken en een pizza te laten bezorgen. Ik zei het toch; een perfect recept voor een luie dag. Oh, en natuurlijk een spetterend 2014 voor allen!

Havermout-pannenkoeken met honing & banaan 

Ingrediënten:

140 gram havermoutvlokken * 2 eetlepels honing + extra voor over de pannenkoeken * 2 theelepels bakpoeder * 1 ei * 250 ml melk * kokosolie om in te bakken * 2 rijpe bananen + 1 extra in plakjes om te serveren * evt. kaneel en kwark voor bij de pannenkoeken

Bereiding:

1. Doe de havermoutvlokken, honing, bakpoeder, ei, melk en de twee bananen in een blender en mix gedurende 1 minuut tot een egaal mengsel
2. Laat het mengsel ongeveer 15 minuten staan zodat de havermoutvlokken kunnen uitzetten
3. Laat een koekenpan flink heet worden en doe er een scheutje kokosolie in. Doe een schep van het pannenkoekenbeslag in de pan. Het zijn Amerikaanse ‘pancakes’ en moeten dus kleine, dikke pannenkoekjes worden. Bak totdat ze goudbruin zijn en het beslag op is
4. Serveer de pannenkoeken met plakjes banaan, extra honing, evt. een snuf kaneel en een schepje kwark